Regelen

Wat een land, sommige zaken gaan in verhouding tot nederland echt helemaal nergens over.... of is het juist andersom?
Hier zijn wellicht meer regels maar je hoeft je er niet echt aan te houden, tot iemand vindt van wel. Dat verschilt enorm, van instelling tot instelling en van persoon tot persoon. De sterkste wint, zeg gewoon nee en meestal druipen ze dan weer af..... heel apart. Wazige instellingen die je een certificaat geven als er bepaalde zaken gecheckt zijn door een door jou aan te wijzen nog vager bedrijf, dat ook gewoon jou weer probeert te lichten... We komen 3 keer voor R$260 in een periode van een half jaar. 1 keer komen ze opdagen en vlak voor het einde van dit halve jaar komen ze de tweede keer( 1 x niet geweest en nu veel te laat) en willen wel R$ 100 reais hebben.... gast, zegt je dan, bla bla bla is de afspraak... uhh ja maar mijn baas heeft me gestuurd en ik heb geen geld voor benzine voor de terugweg...... serieus he? Dat is dan mooi klote voor je joh.... en dit soort praktijken gebeuren echt de hele tijd.... Je moet dus goed weten hoe het precies zit en dat is lastig omdat het niet helemaal duidelijk is hoe het zit.

Het is een gekke wereld, op het nieuws een minister die op verbogen camera gesnapt worden omdat hij pakken met geld in zijn sokken, broeksband, zakken stopt op een hotelkamer, maar dan ook echt serieuze stapels he?!

Het nieuws is heftig, het leven heeft een harde kant als je dat zo ziet. Zie je het nieuws niet, is het leven rustig en heerlijk en dat zie je hier aan de mensen ook....... Wel moet je echt voor jezelf zorgen, opkomen en alles zelf regelen, er gaat hier niets vanzelf je moet overal achteraan en alles gaat rustig aan..... Dit natuurlijk gezien vanuit mijn gewenning aan nederland.

Hier wordt echt voor alles de tijd genomen en echt niemand heeft haast....... heerlijk vindt ik het.... Voor dat wat er is wordt er tijd genomen, hoe onbenullig het in "onze" ogen ook is, maar het gaat niet over het onderwerp waar tijd voor gemaakt wordt, het gaat over het nemen van tijd, voor wat dan ook. Dit hier nu, is belangrijker dan dat wat misschien straks is of nog moet gebeuren. Vanuit hier gezien bevestigd het voor mij vooralsnog het gevoel dat het leven in NL heel onnatuurlijk is, ver afstaat van de natuur, van de mens. Het is bijna al zo dat het bij veel mensen zo is dat als je vraagt hoe het gaat met iemand het antwoord is "druk"... liever nog "heel druk" en daarmee willen aangeven dat het ze dus goed gaat. Ik zie het als een vorm van armoede gek genoeg.... Het zou de aard van het beestje kunnen zijn... ;-)

Ik zeg niet dat nederland niet ok is, integendeel, het heeft erg veel te gekke dingen en mogelijkheden maar het richt zich mijnsinsziens teveel op spullen en dingen en te weinig op het leven zelf (waar vormelijke zaken natuurlijk een onderdeel van zijn )maar de balans raakt zoek. Er is door alle vormelijke afleiding en het willen groeien te weinig aandacht meer voor het leven zelf... de innerlijke wereld zeg maar.....

Morgen een afspraak met 2 koks en een kelner die ik samen met Rogerio in vaste dienst wil aannemen, als ze bevallen natuurlijk. Vaste dienst houdt overigens niet in wat het in NL inhoud, maar ze hebben wel rechten en ik mijn plichten.... Het grote vraagstuk wordt mijn verblijf..... Of een vermogen investeren, trouwen, of een kind adopteren. Het kopen was lastiger zei de boekhouder/accountant ( die regelen alles op dit gebied), maar niets is onmogelijk..... ;-)

Anders zit ik hier straks illegaal wat ook geen probleem is, maar ik wil het liever volgens de "regels" doen. We zullen het wel zien.......

Ik lees het zo even terug maar die caipirinha's doen hun werk zeg....... Misschien dat ik dit lul verhaal nog even moet gaan editen van de week...... neem het niet te serieus.... ik ben lam mag je gerust zeggen....

Kogel is door de kerk

Het is zo ver... de kogel is door de kerk en ik heb een Cafe Restaurant in Itacare Brazilië!!!.
Hoezo het kan gek lopen.... ;-)
Het voelt onwerkelijk en vreemd maar vooral heel erg te gek :-)

vlnr: Ricardo, Fernando, Denise, Andreza

Ricardo & Andreza zijn de eigenaren van Habitat en Fernando & Denise mijn advocaat en adviseur ;-)

Het mooiste is dat ik geen idee heb wat er allemaal precies moet gebeuren en kijk rustig wat er allemaal op mijn pad komt.... Dat het een hoop is is zeker, ik heb mezelf als openingsdatum de 15de oktober gesteld.

Met Ed waar ik het natuurlijk allemaal samen mee doe een pilsje gedronken en geproost en vervolgens bij een kilo restaurant wat te eten gehaald voor Rose en onszelf. Met Rose en haar zwangerschap gaat het niet zo heel voorspoedig omdat ze nog steeds veel pijn heeft en we denken dan ook dat de kleine Lifia eerder ter wereld gaat komen dan gepland.

Voor Ed is het dus nu ook even heel veel wat er aan komt en moet gebeuren maar we komen er vast uit... Het uitzicht bij het kilo restaurant in het haventje liegt er niet om trouwens, zelfs bij het bewolkte weer van vandaag......  Laat staan als de zon schijnt..... ;-)

http://www.vimeo.com/15304012

Ik ga even siësta houden, ben best moe van het gesprek van vanmorgen.

Al het Portugees dat in rap tempo over tafel gaat en het willen begrijpen is nog even wat veel merk ik...

Tot snel!!!

Tudo beleza

Alles lekker rustig hier de laatste dagen.... prachtig weer en heerlijk eten. Met het drinken van caipirinha's ga ik het wat rustiger aan doen, dat loopt hier toch snel de spuigaten uit..... heerlijk hoor,

en wel een hoop lol natuurlijk!

Gisteren alles bekeken bij Habitat cafe dat overigens ook vermeld wordt in de Lonely planet

Volgens Coco schrijf ik te weinig en zo vindt hij, Ik citeer "3x maal daags updaten ...Iedere vlieg die ergens schijt moet vermeld worden". Heerlijk, maar dat wordt wat lastig......

Naar ik vernomen heb ga ik het in Habitat Cafe heel, maar dan ook heel druk krijgen. Zeker 3 maanden lang en dat 7 dagen in de week..... daar moet ik dan wellicht nog wat op vinden, want als ik ergens een hekel aan heb..... ;-) Nou hoor ik het van brazilianen en dan ook nog bahianen..... maar ik ben op mijn hoede... Want niet alleen wat dat betreft voel ik me een braziliaanse bahiaan.....( de hangmatten liggen super en de caipirinha's zijn uitmuntend!)

Gisteren weer bij Habitat Cafe geweest, zaken besproken en nog een keer het huis en Cafe geinspecteerd. Ricardo heeft nog wat " kleine" zaken aangepast in het contract en die ga ik zo bespreken met Denise.

Ik hoop half oktober te draaien als alles doorgang vindt.
We gaan het zien.... Er moet nog erg veel gebeuren nadat het contract getekend is.

BTW T-mo heeft zijn laatste betaling gedaan...... en Balkenende is een vuile DIEF!!!! ;-)

Het leven in Brazilie is mooi, het is fijn, het is spannend en heeft scherpe kantjes....

Zo zag ik gisteren dat 3 politie mannen een diefje pakte in de hoofdstraat waar ik net Vito, de zoon van Rose bij Rose's moeder ophaalde met de auto aan het begin van een sloppenwijk (favela). Het beste diefje werd midden op straat ( ik stond midden achter de politie auto en kon er niet langs terwijl ik dat graag wilde om mezelf en Vito de beelden te besparen) met een lange houten stok keihard geslagen terwijl hem vragen werden gesteld, op zijn hand, op zijn knie.... heel naar.... Dat voelt toch ongemakkelijk en dat kennen wij in NL niet.

Ondanks dit ongemakkelijke tafereel, waaruit blijkt dat het leven hier ook veel harder is, is er zoveel meer vrijheid, ruimte om te leven.... om te doen.... om te laten..... jezelf te zijn, gek te doen...Niemand lijkt hier ergens gek van op te kijken, echt mooi....

De mensen stralen een rust en een soort van trots uit die ik in NL niet ken, zeker zij die financieel gezien arm zijn, lijken rijk.... gewoon door hoe ze zijn, praten, lopen en lachen... ze lijken het niet, ze zijn het ook denk ik......Ook hoe mensen met elkaar praten, het respect tussen "arme" strandverkopers en "rijke" vakantie vierende brazilianen bijvoorbeeld is bijzonder om te zien...... een babbeltje over dit en over dat, rustig eens kijken wat ie verkoopt en ook als de interesse voor de spullen er niet is is er een uitgebeidde manier van bedanken en een fijne dag wensen, alles is even vriendelijk en beleefd maar op een fijne natuurlijke manier, er lijkt tijd voor te zijn....... lastig uit te leggen.....

Hoop geblaat zeg..... mooi verhaal.......... lekker kort..

Tot later!!!

En een braziliaans 06 nr voor de zekerheid......

+557391009450

Kort filmpje rond (nog gesloten) Habitat cafe en praia da Concha

In het begin zie je het huis en Cafe ervoor, nog gesloten helaas.... Het is meer een impressie van hoe en waar het ligt.
http://www.vimeo.com/15190262

Stranden rond Itacare en we halen net de 28 graden niet.....

Veel weg geweest, langs de weg gestaan met een gebroken distributieriem (daar waar geen mobiel netwerk is), haperend internet en zo nog wat verrassingen.....

Zaterdagochtend Steefene opgehaald in Ilheus, de bahiaanse bus zou ongeveer 08:30 aankomen.... 10:30 dus..... Heerlijk gegeten en wat rond gekeken rond de rodoviaria ( bus station). 14 uur in de bus is best wat, maar voor Brazilianen heel gewoon. Erg leuk om haar weer te zien na 5 jaar, niets veranderd ondanks dat ze ernstig ziek geweest is.... bestraling, chemo enz maar ze maakt het goed! We zijn na boodschappen te hebben gedaan richting Itacare gereden, wat een mooie weg.... dwars door de "Mata", UNESCO jungle waar Itacare midden in ligt.

Het is ( als alles goed gaat) een uur rijden. Halverwege gestopt voor heerlijke empada's, maar dan ook echt lekkere he!!! Met zoete peper, hete peper, en een grote verse suco de limao...

Vlak na een van de vele geweldige uitzichten waar we even gestopt zijn voor een foto,

Itacarezinho

heuveltje op, brak de distributie snaar en daar sta je, midden in de jungle en geen mobile dekking ;-)
De eerste auto stopt die we aanhouden en is een kennis van Ed, Edu. Ed kent hier echt iedereen, je ligt echt in een deuk om de manier waarop er naar elkaar geschreeuwd, getoeterd en gefloten wordt de hele dag, maargoed.....dat terzijde... Edu brengt ons naar de pousada. Het lost zich allemaal vanzelf op, voor zover er iets op te lossen is natuurlijk, het gaat gewoon zoals het gaat.... heerlijk.

Veel bijgepraat met Steefene en zoals ik al zei, het gaat haar goed.... ze is genezen verklaard en is bezig met een opleiding.

Ik heb haar in de omgeving wat stranden laten zien en tsja, dat blijft echt ongelofelijk....

Stranden Itacare

Heerlijk gegeten bij een prachtig resort aan Praia da Concha met Rose, Ed en Steefene. Super!

Steefene terug naar Sao Mateus, ik hoop dat het haar goed gaat, het is een lief mens....
Minder nieuws voor Ed is dat zijn kleppen krom zijn en de kop gereviseerd moet worden, lelijk kosten postje dus. Ik help m erbij, we zullen het autootje hard nodig hebben.

Morgen hoop ik meer te horen over het contract zodat ik zaken kan gaan oppakken, alhoewel me het bahiaanse geluier uitstekend afgaat, maar dat was geen verrassing...... ;-)

Ik heb geprobeerd een en ander te filmen maar dat was geen succes, ik probeer het later nog eens....

Opa ( hallo op zijn bahiaans, spreek uit als "Hoppa" met een dove H )

Gisteren wederom gesproken met de advocaat samen met de eigenaar Ricardo over het contract.
Het is maar goed dat ik via Denise ( de advocaat en vriendin van Ed) de zaken regel.
Er kwamen nogal wat dingen boven die Ricardo eerst moet regelen.
Ik zal jullie met de inhoud niet vermoeien, het lijkt helemaal goed te gaan komen.
Maar zoals bekend is niets zeker en in Brazilie al helemaal niet, en dat bevalt me prima.... lekker los allemaal....

Geen internet vandaag, of om precies te zijn heel af en toe.....

Ik kan me herinneren dat ik dat heel ongemakkelijk vond als het niet werkte, vreemde is dat ik hier gelijk mogelijkheden zie.... ;-)

Eraan vooraf gaat natuurlijk een slordig drankje.....

En voordat het eten er is is er natuurlijk de nodige gezelligheid in de keuken.....

keuken plezier

Na de nodige caipirinha's zijn we een spelletje gaan doen en dit is echt een aanrader.....

Verkrijgbaar bij de Bart Smit volgens mij..... filmpje > Jenga!, try it!!!

Mijn vlinder

Woensdagmorgen is een goede, de eerste in brazilie ook....Dinsdag eerst naar Ilheus geweest om wat boodschappen te doen.

Hier een korte impressie van de weg naar Ilheus

In de avond het contract besproken met de advocaat. Ze past deze aan naar mijn wens en we gaan vanmiddag samen met de eigenaren de inhoud bespreken... spannend dus..... Er komt een hoop bij kijken om alles van de grond te krijgen aan documenten en vergunningen heb ik begrepen van Fernando. ( Fernando komt uit SP en lijkt overigens sprekend op de Bram, de vader van Morten, Morten is de vriend van mijn moeder)
Die zaken moeten dus allemaal geregeld worden op het moment dat het contract rond komt en er is na het rondkomen van het contract dan opeens ook haast. Ik ben benieuwd hoe dat zal zijn, kan me bij braziliaanse en dan met name Bahiaanse haast weinig voorstellen maar er zal een hoop moeten gebeuren.

Mijn Moeder belt vanmorgen om te zeggen dat haar bloeddruk op gezond peil is dat ze met regelmaat laat controleren in het ziekenhuis, heel fijn om te horen!!!!!

Verder vraagt ze of ik het envelopje heb gevonden dat ze in mijn tas heeft gestopt, aan de binnenzijde achter het ritsje. Nee, dat heb ik dus niet en ga gelijk kijken....

Daar wordt ik geconfronteerd met diepe emotie en barst in tranen uit. Ik ben nou eenmaal een gevoelig mens en kan nogal emotioneel reageren maar dit raakt me heel diep.

Een prachtig schilderijtje met een net zo'n mooie tekst, van mijn Moeder, mijn vlinder...

Wat ik haar terugmailde ga ik hier niet herhalen, maar het kwam gewoon.... zonder te hoeven denken...
Het schilderij krijgt een mooie plek in huis,  in mijn leven..... in mij.....

tudo tranquilo hoje

Vandaag was het schoolvoorbeeld van een bahiaanse dag.... lekker geslapen, ontbijten met veel fruit, wentelteefjes en lekkere suco's en daarna uitbuiken in de hangmat met een boek...... In de pauze even zwemmen met mijn grote vriend Vito en zijn neefje.....

Na de pauze heerlijk eten dat Rose zelf maakt.....En dat is serieus, maar dan ook echt heel serieus lekker!!! Ik heb haar elke dag al gevraagd of ze geen zin heeft om in habitat Cafe iets te betekenen maar dat lijkt niet te gaan gebeuren.

Na de lunch lonkt de hangmat alweer en hoor je de limoenen voor de caipirinha's na een dutje van een uur zachtjes doch dwingend fluisteren dat er een paar geperst willen worden. Uit pure beleefdheid ten aanzien van deze groene vrienden kruip ik uit de hangmat waarbij ik constateer dat je ook echt de vorm van een hangmat kan gaan aannemen als je niet uitkijkt...... soort couch patato, maar dan de hangmat variant.... Na nog even de 5 tibetanen gedaan te hebben om er voorzover mogelijk nog wat model en gangbaarheid in te krijgen, richting keuken gelopen om Edinho en mezelf te trakteren op zo'n glazuur mitrailleurtje....... slordige dingen zijn het....... kansloos lekker, en ik drink nooit..... ;-)

Niets gedaan en niets zinnigs te vertellen dus vandaag...... maar de dag was super....

Morgen naar de Advocaat nadat we een uur gaan rennen langs de stranden hier ( brazilian style)!!!

Zaken doen....

Gisteren eerst naar advocaat " Denise" geweest voordat ik kennis ging maken met Ricardo en Andreza, de eigenaren van het cafe restaurant "Habitat Cafe". http://www.habitatcafe.blogspot.com/

Op zich wel een slimme zet omdat het contract vol staat met ongemakkelijke en irrelevante voorwaarden e.d.

Het contract besproken met Denise en haar man Fernando, ( een onwijs leuk en gezellig stel, zij practiserend advocaat en hij zakenman die het nu wat rustiger aan doet) die er erg om moesten lachen en aangaven de indruk te hebben dat Ricardo en Andreza het contract niet echt te hebben gelezen. Ook kan het zo zijn dat omdat ze, hun zelf gebouwde huis en cafe voor het eerst gaan verhuren misschien wat emotioneel en onwetend zijn over het verhuren van een object en de te stellen voorwaarden.  Een onwijs symphatiek stel overigens, echt gezellig! Vervolgens ben ik zonder me druk te maken over de inhoud samen met Ed naar Habitat Cafe gegaan. Het belangrijkste voor mij is het gevoel bij de eigenaren.... Ik wil het huis en Cafe huren omdat ik er zin in heb en het me leuk lijkt, ongemakkelijke gevoelens en situaties, voor zover binnen mijn macht mijd ik, ik hoef niets tenslotte...

Ricardo en Andreza voelen goed.... zijn vriendelijk en ontvangen ons hartelijk.

Het huis is kleiner dan dat ik had verwacht met name de indeling is voor de bewoning met 3 volwassenen en een klein kindje nog een uitdaging. Aan de andere kant, we slapen er alleen..... het leven speelt zich hier buiten af, op veranda's en in hangmatten rond het huis. We komen er zeker uit.

Ook tijdens een korte passage over het contract waarin ik aangeef te hebben begrepen dat er een aantal zaken instaan die mij wat ongemakkelijk overkomen maar deze nog in detail ga bespreken met mijn advocaat en wil aanpassen reageren ze positief...

Tot nog toe loopt alles zo soepel dat het me wat vreemd overkomt, alhoewel Gerard me ooit de wijze woorden zei: "dat loopt het altijd al Dirk".

Mooi he! Soepeler dan dat het loopt gaat het nooit lopen....hoe het ook loopt, zo loopt het.....go with te flow ;-)

Hilarisch momentje;

In de avond rij ik met Ed nog even naar de supermarkt in het dorp om koud bier te halen voor een klant van de pousada. Lekker warm buiten, aarde donker en de ramen van de zwarte Chevrolet Celta wagenwijd open hoor ik opeens een soort van klap en keihard gefladder...... Ed schreeuwt godv........de god.....porra!! enz en het geklapper gaat als een razende door de auto waarop wij, twee toch vrij grote kibbers, als kinderen uit de auto vluchten...... Er vloog een vleermuis zo groot als een vliegende makaak vol tegen het hoofd van Ed en klapte in paniek tegen alle ramen aan de binnenkant van het kleine autootje....... 

Ik piste echt bijna in mijn broek van het lachen...... genieten genieten...... caipirinhaatje voor de schrik toen we weer thuis waren en hebben op Pituba heerlijk sushi gegeten om de verjaardag van Rose te vieren, met zijn allen.......Viva Rose, Viva Brasil!!!!!!

Zaterdag morgen....

Na een wat onrustige nacht met de nodige mozzies ga ik naar buiten voor een koffie en ontbijt.
Zittend aan de tafel zie ik een tafereel dat me zeer doet denken aan de ochtenden bij T-mobile....

Ik weet niet precies waarom eigenlijk...... ;-)

En daar bleef het niet bij........ er waren er wel 20, en allen met serieuze potentie om

http://www.vimeo.com/14901712

te solliciteren op mijn oude functie van kwaliteitsmanager.. ;-)


Even serieus nu, Rose is jarig!!!!! Parabens garota!!!

Vandaag is de dag dat ik met een advocaat en de eigenaar van Cafe Habitat om de tafel ga om te kijken of ik alles rond kan krijgen... Leuk en spannend!

Nu even alle papieren en mailtjes aan het checken om het weer fris in mijn hoofd te hebben...
Ik hou jullie op de hoogte....

site itacare, beleza!

http://www.itacareguia.com.br/

Skype rules!!

Zo'n beetje iedereen al gezien en gesproken op Skype, this makes life easy!
Fijn om te zien en te merken dat iedereen meeleeft op hun eigen wijze.... skype, facebook, heyway, whatsapp..... whatever, het voelt fijn!

Hangmatten......

Rogerio, de broer van Rose gaat werken bij Cafe Habitat als ik alles rond weet te breien met de eigenaar Ricardo. Rogerio, de man die altijd lacht......

En serieus kan werken ook!! ;-)

De dag verloopt rustig..... na het zwemmen een beetje hangmatten inspecteren, lezen en spelletjes doen met zijn allen....

en natuurlijk wat drinken...... wat mag je raden, maar we drinken ze alleen voor de zekerheid...... Het voorstel om met zijn allen uit eten te gaan loopt op de klippen omdat we niemand hebben die dan op de pousada kan letten en blijven solidair...... Pizza!!!!!

Itacare arrival

Vanuit het vliegtuig in nederland nog even snel een foto gemaakt uit het raam van het vliegtuig.....

Tijd om te gaan dus.... Alhoewel het afscheid van alle mensen heftig was voelt het goed.....
Na een aantal uren vliegen bekruipt me weer heel even het gevoel wat ik allemaal aan het doen ben en of dit nou wel is wat ik wil.... Ik denk aan mijn Moeder en haar tranen, mijn zus die het er bij het afscheid ook niet eenvoudig mee had en de stevige omhelzing van mijn broer waarbij we het ook allemaal niet droog hielden...... Lastige maar ook erg mooie momenten waarbij niets telt, alleen dat moment.... heel bijzonder.
Het gevoel ebt weer weg en denk " ik zie het wel", en dat voelt goed....

De reis duurt lang maar gaat voorspoedig. 25 uur onderweg is niet niks maar nog steeds 3 uur korter dan de vorige 2 x dat ik hier was. De autorit voelt grimmig.... nergens verlichting en een slechte weg door het oerwoud en vage verlaten dorpjes waar mensen wat rondhangen en opkijken als er zo laat nog een oud autootje de weg onveilig maakt. Gelukkig is de chauffeur bekend met de weg en kent op de 260 km lange route elk gat en hobbel in de weg..... ik knikkebol wat op de achterbank en geloof het wel... Rond 1 uur lokale tijd kom ik aan en het voelt helemaal goed. De warme ontvangst van Rose en Rogerio zijn op zijn braziliaans..... een warm bad dus, en de caipirinha wordt gemaakt om de aankomst te vieren.......

Ik slaap goed en heb even geen idee waar ik ben als ik wakker wordt maar dit trekt snel bij, ik ben er... Brazil  OPA!!!!! ;-)

Even later, wat heerlijke koffie een peuk en dan het ontbijt van www.casazaza.com waar ik tot begin Oktober verblijf...

Ontbijt casazaza

Daarna de eerste duik in zee en ik ben thuis, zo voelt het...... heerlijk!!!

Dag voor vertrek... en wat contact gegevens....

Toch weer teveel shit in mijn tas natuurlijk, gooi er weer spullen uit.... travel light.... beter....
Het voelt vreemd, voorlopig de laatste dag in NL. Het weer ziet er goed uit om te vertrekken, dat dan weer wel....  ;-)

Ik zal voor de zekerheid wat gegevens achter laten....

Ik heb een skype nr gekocht, dit houdt in dat je me tegen lokaat tarief kunnen bellen vanuit nederland.
Het NR is +31702500646. Gewoon een haags nr dus. Het is volgens mij zelfs mogelijk om vanaf een vaste lijn het +31 weg te laten en gewoon 0702500646 te draaien. Vanuit den haag, en met een vaste lijn is 2500646 voldoende..... Wat een techniek! Het is een VOIP nr dus als ik niet online ben krijg je een voicemail, spreek die in en ik neem contact op of laat weten wanneer ik online ben via een SMS.

Skype naam is dirk-claassen zo kunnen we van computer naar computer bellen en is helemaal gratis.
www.skype.com hier kun je het programma downloaden en installeren, eitje dus!

Een braziliaans 06 nummer heb ik daar misschien wel voor de zekerheid maar dat is voor jullie niet interessant en ben ook van plan deze alleen te gebruiken in noodgeval.

Voor de mensen die overwegen Brazilie of een ander continent aan te doen is www.condor.de een perfecte vliegmaatschappij.

Mocht je verder info willen over Brazilie laat het me weten, misschien dat ik het kan uitzoeken voor je...

Ik ga op weg naar mijn.......

Tot later.....

Goed weekend geweest....

Na een dag van niets dan aanrommelen werd ik vrijdag opgehaald door Stijn, Aaf en Thijs om lekker wat te gaan eten. In de grommende Sub richting www.bumburumba.com waar een zeer aangename sfeer hing en een speciaal voor mij braziliaans achtergrond muziekje klonk. Bobby, de eigenaar ontvangt ons warm en komt er even bijzitten. Aardige vent... Het eten dat we qua samenstelling aan hem overlaten is fantastisch, culinair indisch zeg maar.... echt heerlijk, een echte aanrader. Het was een warme gezellige avond!

Zaterdag de trouwerij van Maarten en Eveline..... Wat een prachtige dag, echt een feest.... met de bootjes naar Panorama mestdag waar ze trouwen en vervolgens naar hun huis, het stoomgemaal aan de Conradkade. Nog 2 keer vaar ik dus langs mijn "oude" huis aan de kade, gek gevoel.... daar woon ik niet meer. De katten voelen vast dat ik in de buurt ben en zie ze in gedachte om zich heen kijken achter het raam..... Ze zijn lief en ga ze missen, dat is zeker......

Het feest is waanzinnig, de enthourage is prachtig met kleine open "parade" tenten met houten vloeren en overal vuurkorfen, lampjes en bloemen, soort van sprookjesachtig. Het eten is formidabel dankzij Chef zijn kunsten, echt heerlijk! Sommige van de aanwezige zie ik dan voorlopig voor het laatst en dat gevoel blijft vreemd. Heleen, zo warm en lief en Lena die me niet los lijkt te willen laten, bijzondere momenten... en zo waren er vele meer die avond maar zal daar niet teveel over uitwijden. Ook het afscheid van Maarten en Eveline is even lastig, maar probeer me op die momenten te realiseren dat het allemaal tijdelijk is..... Mijn ideaal beeld van 8 maanden brazilie en 4 maanden NL in de zomer hou ik voor ogen....

Zondagmorgen met Fenja een heerlijke strandwandeling gemaakt, heerlijke zon met een aangenaam briesje, fijne gesprekken en prettige stiltes...... Vervolgens naar de opening van www.iinfiiniit.nl geweest dat mij erg trots maakt op mijn zus en moeder, het is prachtig wat er hangt. Gerard heeft vrienden opgetrommeld om rond 1700 uur in cafe September het glas te heffen en wat te eten ter ere van mijn vertrek. Dat was super ontspannen en erg gezellig. Wat een fijne mensen heb ik toch om me heen, een heerlijk gevoel! Het zal in brazilie wennen zijn, de laatste weken realiseer ik me als niet tevoren wat een vrienden ik hier om me heen heb in nederland en wat ik voor hen voel en wat ze voor me betekenen. Ook valt me op dat ik voor hen meer lijk te betekenen dan dat ik me bewust was..... gek eigenlijk....., maar ook mooi dat die dingen nu zo helder worden, al deze inzichten zijn onbetaalbaar... Ik vertrek als een rijk man :-)


X tot Later

Spiritueel leider en zijn gevolg los bij la Rana

Vanavond heb ik met mijn homey's van het T-mo clubhuis ons laatste werkoverleg gehad, alles flex en op koers....Ik kan het schip met een gerust hart achter laten...

Spiritueel leider Spaans aan het roer, marinier Paddepad regelt de zaken, Michell coordineert de chaos en Coco zorgt aan boord voor de special solutions. Niks meer aan doen zou ik zeggen....

Fotograaf Dr Schouten

Wat heb ik het super gehad met deze mannen, zij gaan mee naar Brazilie..... in mij ;-)
Vrienden zijn het.... hoe het in de toekomst ook verder loopt.....

Het zakelijk t-mo verhaal was al afgesloten, de t-mo vriendschap niet, fijn om te voelen.... en te weten.

De emoties eisen hun tol, en de vermoeidheid zal mij lekker doen slapen.....  een kus van Fen onder mijn kussen, heerlijk!

Minha vida loca

31 augustus 2010...... the day...... T-time is over......Beamer is gone..... no bricks no more....

De "Same shit, different day" regel ging gisteren en vandaag niet echt op. Misschien wel de vreemste dagen uit het leven tot nog toe. De stappen konden niet groter....
Zoveel mensen waar ik jaren mee gewerkt heb, waarvan ik met een hoop echt een band heb gekregen allemaal op 1 dag gedag te zeggen is lastig.... bij de eerste etage gaat het, bij de tweede wordt het lastig en haal ik op de trap even rustig adem om de aan het hek rammelende tranen weg te slikken en bij de derde wordt het teveel, slordig momentje want ik zou het tot de uitgang wel redden dacht ik...... jammer joh...
Kansloos ook natuurlijk, maar om ze de vrije loop te laten ging m ook niet worden, maar dat kwam later op de dag helemaal goed, maar dan ook echt he!

Nadat ik de auto had ingeleverd en Coco mij afzette bij mijn oude huis, daar mijn katten nogmaals gedag zei en de fiets pakte om vol goede moed richting mijn moeder te fietsen, kreeg ik een legendarisch SMSje van T-mobile om stipt 1600 uur met het volgende; " Beste T-mobile klant, u bent overgestapt naar prepaid en u ontvangt daarom 5 euro beltegoed". Deze was ik door alle veranderingen even uit het oog verloren en maakte de veranderingen die dag compleet ;-)

Toen ik bij mijn Moeder aankwam zat ze te wachten met een prachtig boedha beeldje voor om mijn nek, ik had eens door laten schemeren dat ik dat erg leuk zou vinden en ja..... je mag ze alleen krijgen.

Dat had ze onthouden..... Toen ik dat kreeg ging ik los, de vliezen braken zeg maar, en het was heerlijk.....
Alle emoties van die dag rolde eruit....

Zojuist, de dag erna dus, mijn sleutelbos ingeleverd bij de notaris....... ik heb gewoon geen sleutels meer! Free as a bird!!!!! Wat een feest,


PROOST!!!!!!!!!!!!!! Op de mensen waar ik van hou!!!!